अविवाहितांचा ऐतिहासिक किल्ला! येथे लग्न करण्यास आहे बंदी, कारण ऐकून थक्क व्हाल

भारतात एक अशी जागा आहे जी अत्यंत ऐतिहासिक आहे. येथे राहणारे लोक कधीही लग्न करत नाहीत. येथे लोकांचे अविवाहित राहणे हाच नियम आहे. आणि त्याहूनही अधिक, येथे राहणारे लोक आपले जीवन सामाजिक कार्यांना आणि देशासाठी समर्पित करतात. जेव्हा तुम्ही येथे जाल, तेव्हा तुम्हाला वाटेल की तुम्ही परदेशात आला आहात. कारण येथील वातावरण आणि पूर्ण माहौल दिल्लीच्या गोंगाट आणि प्रदूषणापासून खूप वेगळा आहे. आता ही जागा नेमकी कुठे आहे? असा प्रश्न तुम्हाला पडला असेल. चला जाणून घेऊया…

दिल्लीतील या भागात मोठमोठ्या दगडांपासून इमारती तयार केल्या गेल्या आहेत. हे दगड आता भारताच्या कोणत्याही कोपऱ्यात मिळत नाहीत. या ठिकाणी बाहेर लिहिलेले होते ब्रदरहुड सोसायटी. या सोसायटीमध्ये एण्ट्री करण्यासाठी कडक तपासणी करण्यात येते.

ब्रदरहुड सोसायटीचा इतिहास

शिक्षणतज्ज्ञ ब्रदर सोलोमन जॉर्ज यांनी सांगितले की केंब्रिज मिशन हे या सोसायटीचे जुनेच नाव आहे. स्वातंत्र्यानंतर याचे नाव दिल्ली ब्रदरहुड सोसायटी करण्यात आले. आधी हे कपड्यांच्या बाजारात होते, पण १९२५ मध्ये येथील पहिले प्रभारी जेएफ वेस्टर्न होते. त्यांनी दीड एकर जमीन पाहिली आणि तेच १९२५ मध्ये ही सोसायटी उभी केली. म्हणूनच येथील रचना आणि दगड अत्यंत अनोखे आहेत. अशी रचना आणि दगड आता देशाच्या कोणत्याही कोपऱ्यात तुम्हाला मिळणार नाहीत.

स्वातंत्र्यानंतर भारतीय फादर आले. त्यांनी नाव बदलले आणि ही सोसायटी पूर्णपणे देश आणि समाजासाठी समर्पित आहे असे घोषित केले. येथे परदेशी फादर कोणीही नाहीत. केंब्रिज ब्रदरहुडने १८८१ मध्ये दिल्लीत सेंट स्टीफन कॉलेजची स्थापना केली होती. याशिवाय या सोसायटीचे सेंट स्टीफन रुग्णालय आणि शाळाही आहे. या सोसायटीचे पहिले सदस्य होते सीएफ अँड्र्यूज. जे महात्मा गांधी आणि रवींद्रनाथ टागोरांचे घनिष्ठ मित्र होते. महाराणी एलिझाबेथ दोन यांनी १९९७ मध्ये दिल्ली ब्रदरहुड सोसायटीला भेट दिली होती.

जाणून घ्या का करत नाहीत लग्न

शिक्षणतज्ज्ञ ब्रदर सोलोमन जॉर्ज यांनी सांगितले की या सोसायटीचा नियम आहे की जे यात प्रमुख फादर आहेत ते लग्न करू शकत नाहीत. त्यांना आपले जीवन गरीब आणि वंचितांच्या मदतीसाठी तसेच ईश्वरासाठी समर्पित करावे लागते. त्यांना समाजाला शिक्षित करावे लागते. सामाजिक कार्यांत योगदान द्यावे लागते. येथील शास्त्र आणि नियमांच्या पुस्तकांत लिहिले आहे की येथील फादर कधीही लग्न करू शकत नाहीत.

असे कोणी केले तर त्याला हाकलून दिले जाते. म्हणूनच यात ते लोकच येतात, ज्यांनी लग्न न करण्याचा निर्णय घेतलेला असतो. त्यांनी सांगितले की जसे हिंदू धर्मात एकप्रकारे संन्यास घेतात. तसेच यात येणारे फादर आपले जीवन समाजासाठी समर्पित करतात.