बॅडमिंटन चॅम्पियन्स घडवणाऱ्या अकादमीची कहाणी, पुलेला गोपीचंद यांनी सांगितला सर्व प्रवास

पुलेला गोपिचंद

Image Credit source: PTI

न्यूज9 कॉर्पोरेट बॅडमिंटन चॅम्पियनशिप 2025 स्पर्धा सुरू होण्यापूर्वी क्रीडा संपादक मेहा भारद्वाज ऑल्टर यांनी दिग्गज बॅडमिंटन प्रशिक्षक गोपीचंद यांच्याशी संवाद साधला. गोपीचंद यांनी या चर्चेत त्यांची अकादमी कशी सुरू झाली आणि त्यांनी देशाला सायना नेहवाल आणि पीव्ही सिंधू सारखे चॅम्पियन खेळाडू कसे दिले? या सर्व प्रश्नांची उत्तरं दिली. गोपीचंद यांनी एका प्रतिभावान खेळाडूला महान खेळाडू बनवण्याचे सूत्र सांगितले. हैदराबादमध्ये त्यांची अकादमी उभारण्यासाठी त्यांना किती त्याग करावा लागला? याचा उल्लेख देखील गोपीचंद यांनी केला. टीव्ही9 नेटवर्कची पुलेला गोपीचंद यांची खास मुलाखत.

प्रश्न: सर्वप्रथम, मला तुमच्याकडून हे जाणून घ्यायचे आहे की, तुम्ही ही अकादमी सुरू केल्यापासून आणि आज ती ज्या स्वरूपात दिसते त्या दरम्यान कोणते बदल झाले आहेत?

गोपीचंद यांचे उत्तर:  हा माझ्यासाठी एक प्रवास होता. सुरुवातीला मला हेही माहित नव्हते की मी खेळात करिअर करू शकेन की नाही. पण जसजसा वेळ गेला आणि मी खेळायला सुरुवात केली तसतसे मला जाणवले की आपल्याला मूलभूत गोष्टींसाठी किती आव्हानांचा सामना करावा लागतो, मग ते कोर्ट असो, शटलची उपलब्धता असो, जिम असो, रिकव्हरी, जेवण, राहण्याची व्यवस्था असो… या सर्व मूलभूत गोष्टी आहेत. मी क्रीडा पोषण, शरीरक्रियाविज्ञान, मानसशास्त्र, बायोमेकॅनिक्स याबद्दलही बोलत नाही. जेव्हा मी ऑल इंग्लंड जिंकलो आणि परदेशात जाऊ लागलो, तेव्हाच मला कळले की आपल्याकडे कोचिंग आणि प्रशिक्षण यासारख्या मूलभूत गोष्टींची किती कमतरता आहे. ही कल्पना 2003 च्या सुमारास सुचली आणि ही अकादमी 2007 मध्ये स्थापन झाली. आणि हो, मला खूप भाग्यवान वाटते की मला चांगले लोक मिळाले ज्यांनी मला पाठिंबा दिला.

प्रश्न: जेव्हा ही अकादमी सुरू झाली तेव्हा मी ऐकले की तुमच्या पत्नी स्वतः येथे राहणाऱ्या मुलांसाठी जेवण बनवत होत्या. तुमची आई अजूनही अन्न, वनस्पती सर्वकाही काळजी घेते. मला सांगा या मुलांसाठी हा अनुभव कसा होता? आजच्या या बॅडमिंटन अकादमीकडून त्याला काय अपेक्षा आहेत आणि तो सुविधांबद्दल समाधानी आहे का?

गोपीचंद यांचे उत्तर: मला वाटते की हे या अकादमीचे सर्वात मोठे यश आहे. मला पूर्ण आत्मविश्वासाने सांगायला आनंद होत आहे की 2007 पासून आतापर्यंत असे कधीही घडले नाही. कोर्ट किंवा इतर कोणत्याही उणीवेमुळे आम्हाला कोणतेही सत्र थांबवावे लागले नाही. हे खूप महत्वाचे आहे कारण खेळांमध्ये सुट्ट्या किंवा आठवड्याचे शेवटचे दिवस नसतात. तुम्हाला नेहमीच पायाभूत सुविधांची आवश्यकता असते. आम्ही ते येथे प्रदान केले आहे. जर एखाद्याला खेळण्याची इच्छा असेल, काहीतरी साध्य करण्याची इच्छा असेल, तर आपल्याकडे ते सर्व उपलब्ध आहे. प्रशिक्षक, फिजिओ, प्रशिक्षक, सर्वांच्या मदतीने आम्ही हे करू शकलो आहोत. आता हे खेळाडूवर अवलंबून आहे की तो किती मेहनत करतो आणि स्वतःला किती पुढे नेतो.

प्रश्न: सायना नेहवाल, पीव्ही सिंधू, श्रीकांत, सात्विक या सारखे चॅम्पियन्स या अकादमीत घडले, त्यांच्याबाबत सांगा.

गोपीचंद यांचे उत्तर: हो, मी खूप भाग्यवान आहे. आम्ही एक अशी परिसंस्था तयार केली आहे जिथे आम्हाला एकामागून एक यश मिळाले आहे. जेव्हा मी ऑल इंग्लंड जिंकलो तेव्हा मला आत्मविश्वास वाटला की जर मी जिंकू शकलो तर कोणताही भारतीय जिंकू शकतो. आणि त्याच विश्वासाने मी हा प्रवास सुरू केला. लोकांनी मला पाठिंबा दिला आणि या मुलांनी देशाचे नाव उंचावले याचा मला आनंद आहे.

प्रश्न: तुम्ही काही खेळाडूंना मार्गदर्शन करता कारण तुम्हाला त्यांच्यात काहीतरी खास दिसते. ते फक्त एक कौशल्य असू शकत नाही. मुलामध्ये तुम्हाला असे काय दिसते जे तुम्हाला म्हणायला लावते, ‘हो, त्याच्याकडे पुढे जाण्यासाठी जे काही लागते ते आहे’?

गोपीचंद यांचे उत्तर: प्रतिभा पाहणे सोपे आहे, पण ते खूप सामान्य आहे. खरं तर, जो मुलगा सकाळी 4.15 वाजता हसून ‘मी तयार आहे’ असं म्हणतो तो खरा खेळाडू असतो. जो पराभवानंतरही दुसऱ्या दिवशी तयार राहतो, दुखापतीनंतरही परत येतो आणि म्हणतो की ‘मी पुन्हा खेळण्यास तयार आहे’, तीच खरी प्रतिभा असते. पराभवानंतरही खचून न जाता, त्याच उर्जेने दररोज येत आहे. प्रतिभेसोबत हे गुण खूप महत्त्वाचे आहेत. जेव्हा हे सर्व घडते तेव्हा निकालही निश्चित असतो.

प्रश्न: प्रशिक्षक म्हणून तुम्ही किती कडक आहात? तुम्ही खूप शांत व्यक्ती दिसता, पण जेव्हा खेळाडू त्यांच्या खोलीत असतात तेव्हा त्यांना काही कडक दिनचर्या पाळावी लागते का?

गोपीचंद यांचे उत्तर: मी काळाबरोबर स्वतःला बदलले आहे. पूर्वी मी प्रशिक्षक, ट्रेनर, सर्वकाही असायचो. मी स्वतः मुलांना उठवत असे आणि खोलीत बिस्किटे किंवा चॉकलेट ठेवले आहेत का ते तपासत असे. पण आता आमच्याकडे प्रशिक्षक, ट्रेनर, फिजिओ, मानसिक प्रशिक्षक इत्यादी आहेत. आता मी ते सर्व करत नाही, पण हो, माझे काम पूर्ण होते, एवढेच मी म्हणू शकतो. आणि एक चांगला प्रशिक्षक तो असतो जो त्याचे काम पूर्ण करतो, मग तो कडक दिसतो किंवा मृदू.